Tuesday, April 15, 2008

Keraja Dari Rumah! (SOHO)

Siok jua ah kalau dapat keraja dari rumah. Ramai lagi urang suka kalau duduk di rumah nganya sambil mambuat keraja. Yang banarnya karang ani ramai sudah urang mambuat camatu. Asal ada internet sama computer, dapat tah mambuat keraja dari rumah yang mandatangi usin ani. Yang penting, rajin-rajin usaha saja la.

Ramai yang inda picaya dangan computer sama internet ani dapat mambari usin kalau pandai menggunakan. Macamana??? Klik saja tah di sini.


Wednesday, April 9, 2008

Jerebu 2008

Pemandangan KLCC waktu jerebu

Setiap tahun dari tahun 1999 lagi, andang masalah jerebu ani sudah jadi lumrah kajadian yang biasa di Malaysia ani. Inda tah sah kalau inda jerebu. Kalau aku inda silap dulu, masa ku belajar di Universiti dulu (musim zaman Kuching darurat jerebu), malar saja kerasangan di hostel. Mana inda, sudah tah hari panas, udara kamah... lapas atu kami di hostel bukan diam dalam air-cond! RASANG EH!!!

Berita hari ani pasal ramalan jerebu tahun 2008

Baru tadi aku mambuka berita.. kajumpahan tia ku pasal cerita jerebu ani. Kalau di baca berita di atas atu, dorang madahkan tahun 2008 ani akan terjadi lagi jerebu yang paling teruk. JAUH PALIS!!! Kediaku inda pulang kan kisah banar pasal jerebu ani... sudah jadi kabiasaan. Cuma yang mambari kesian ani, meliat kanak-kanak. Mula tia batuk-batuk, asma, sakit takak, sakit dada, sulisma... macam-macam lagi tah lagi tu. Mambari kasian geng!!

Rupa bandar Kuching musim jerebu 2006

Tahun 2006 dulu masa jerebu di Kuching, aku kasian meliat si Elisa (anakku), ku balikan IONIZER (brand apa ntah) pakai pasang dalam bilik. IONIZER yang ku bali ani bukan yang biasa punya. Yang jenis kuat, kalau dipasang, bilik pun bau macam hospital. Alhamdulillah, inda jua Elisa batuk-batuk sulisma.

Simpang kan dari Jalan Tabuan, Kuching

Tahun ani kalau banar jerebu ani datang ke Kuching.. lagi teruk dari tahun 2006, bah... mambali Air-Purifier tah ku lagi tu taruh dalam bilik. Baik tah ku start mangumpul usin kan mambali barang atu. Karang bila kagunahan, inda bausin, payah jua tuh!

Jeraya kan ke Civic Centre, Kuching

Kediaku pun hairan, setiap kali jerebu, di Kuching ani macam teruk saja kananya. Kadang-kadang kediaku pun inda picaya bila urang "announce" indeks jerebu di Kuching ani randah. Bukan apa, kuliati macam taruk banar kalau dibandingkan di tampat-tampat lain. Kasian bah kanak-kanak yang turun ka sakulah.

Bila sudah teruk jerebu, bandar Kuching pun indakan nampak lagi

Yang sabanarnya, paling bagus bila masa jerebu ani datang, suruh tia kanak-kanak duduk di rumah. Biar tia bisidorang atu bemain PS2 teranah dapan TV, sababnya kalau bisidorang bamain malumpat-lumpat balusir, sama tia jua. Udara jerebu atu manulus jua tu masuk ke dalam rumah. UNLESS, tutup rumah pasang Air-Cond. Masalahnya, bukan samua jelama tedapat usin kan mambali Air-Cond.

Di Limbang nganya aku inda tau macamana rupanya bila jerebu. Inda parnah marasai!!

Tuesday, April 8, 2008

Basar Tia Sudah

Balum lama ku rasa kediaku ada anak sandiri. Bila ku liati gambar-gambar lamanya rupanya karang ani basar tia sudah. Inda sadar bah... 

Elisa karang ani.

Jangankan madahakan si Elisa. Si Aniz pun (anak buahku) yang lahir bulan subalas tahun lapas pun sudah tia lampoh basar. Inda kan nampak lihirnya sudah! Kuat manyusu kata Mama.

Basar tia sudah Si Anis

Inda kerasahan Boi.... Tua tah sudah ku kali ah!

Monday, April 7, 2008

Apa Parmainan Biskita?

Siok zaman kanak-kanak dulu ani tah. Macam-macam parmainan ku main dulu. Ada yang ku pamandai, ada jua yang kediaku inda barapa kan pamandai kan main. Bah, bakurapak pasal parmainan masa zaman-zaman damit dulu, panjang pulang ni. Macam-macam yang kami main dulu. Asal saja musim cuti sakulah, ramai tia kanak-kanak kan mangungkayahkan parmainan ani.

Lagi dahulu, kanak-kanaknya bisai. Indakan tebali-bali di kadai barang parmainan ani. Inda macam karang ani. Kan main, salajur ka kadai minta balikan barang parmainan dari indung. Yang lagi advance, mambali PSone, PS2, Nintendo Wii, PSP... eh.. macam-macam lagi tah. Lapas atu ka kadai mambawa usin RM10 kan mambali CD game.

Zaman kami dulu, alum tah kajumpahan kan parmainan ba CD- CD ani. Kalau kan main parmainan, mangunjar tah bahan-bahannya pakai kudrat sandiri. Sendiri tah mangurajakan, mambawa pisau, parang atau kapak, kan mambuat parmainan. Bah.. antara parmainan yang parnah kami main masa badamitan dulu :-

Main Gasing

Basar gasing anitah nyamu!

Kediaku inda parnah mambuat gasing ani. Tapi kawan-kawanku ramai yang mambuat sandiri. Kediaku palak-palak nganya maliat urang main gasing ani di sakulah. Bilang urang tah mambawa dalam beg sakulah gasing sama talinya. Kediaku tedapat jua gasing ani, tapi mambali arah kawanku. Kalau ku inda silap.. RM1 mangkali. Apa buleh buat, kan mambuat, takut kana marahi mulah Nini. Tapi gasing yang ku bali luan tah damit nya. Kan mangandat dangan lain pun inda barani.. takut pacah. Sayang eh usin RM1!!!

Main Batu Tujuh / Batu Lima

Batu Jalan Pet Jadi Pilihan

Main Batu Lima ani, kalau urang Semenanjung malagau, main Batu Seremban. Kali asalnya dari Seremban?? Musim di Limbang dulu, main batu lima ani selalunya bisidorang bini-gini yang main. Laki-laki selalunya ikut-ikutan main Batu Tujuh. Seriously, Main Batu Tujuh lagi susah kalau dibandingkan dangan Batu Lima. Tapi Batu Lima banyak lagi variation parmainannya.

Jadi parmainan Batu Lima lagi popular kalau dibandingkan main Batu Tujuh. Jenis batu pun kana pandai mamilih. Selalunya batu jalan pet atu tah yang kana pilih pasal lagi tahan.. inda mudah pacah.

Main Kikek

Parmainan Lagenda!!! Main Kikek!!

Anitah sajenis parmainan yang sampai karang ani lakat lagi urang main. Cuma bezanya, karang ani urang lagi rajin mambali kikek dari mambuat. Lagi dahulu, kami indakan tabali nyamu. Paling murah kikek di kadai Kaling dulu harganya RM5. Bah, baik tah kami mambuat. Lagi murah. Mambali kartas kikek nganya 50 sen. Bahan yang lain buleh diunjar sandiri atau buat sandiri.

Banang??? Ku ambil dari kutak jait-jaitan Mama. Lapas atu kana marahi bilang urang!!

Buloh Temiang??? Ramai-ramai kami mangunjar di hutan. Muleh ka rumah kagatalan!!

Gam??? Manyadok saganggam tapong kanji dari dapur tuangi aing panas. Lapas barusah, inda dipanyap... bajurit!!

Main Guli

Antara Parmainan Paling Popular tahun 80an

Anitah antara parmainan yang selalu ku kalah. Kana bari guli sabuting, kalau inda pacah kana balangkan, kalah main guli isok harinya. Lagi dahulu kalau kami main, mesti ada unsur-unsur bajudi ani. Siapa kalah, kana ambil gulinya. Tapi kediaku inda barapa kan main macam atu. Kami selalu main suka-suka nganya.

Asal musim main guli ani... bah banyak tia lubang kana buatkan di sana-sini. Di rumah! Di sakulah! Bawah pokok! Siring parit! Sana-sini eh. Asal ada tampat buleh main, gerenti kana lubangi. Parmainannya sanang nganya. Lawan siapa abis masuk dalam lubang ketiga dahulu. Ada jua kurasa macam parmainan golf. 

Main TinTing

Paling lama ku inda main, parmainan Tinting anitah. Last ku main masa ku darjah ampat mangkali. Kami dahulu mana parnah main tinting ani atas tanah. Mestilah atas simen. Abis kana cincau simen rumah pakai buah Tinting. Buah Tinting atu pun kana buati dari sarpihan atap asbestos. Mana inda marah mulah Nini. Sudah tah kana pacahi atap pakai mambuat buah Tinting, simen keliling rumah pun abis kana cincau!!!

Main Daun Gambar Sigupong

Ani antara parmainan yang paling diminati uleh kanak-kanak laki-laki. macam-macam cara parmainan ani sabanarnya. Tapi asasnya macam bajudi jua. Siapa manang, dapat sigupong lawan yang kalah. Lagi banyak sigupong, kira lagi terer tah urang atu.

Masa ku sakulah dulu, andang jadi satu "cult" parmainan ani. Di sakulah, bilang urang laki-laki mambawa daun sigupong ani. Selalunya kan mangala-alakan siapa yang mangumpul paling banyak.

Main Lumpat Gatah / Zero-Point

Parmainan ani ada 2 jenis. Satu Main Lumpat Gatah biasa. Satu lagi Main Zero-Point. Main Lumpat Gatah biasa ani lagi susah pasal kalau malumpat, inda buleh tekana gatah. Seriously, main Zero-Point lagi mariah, pasal parmainan ani banyak variasi. Lagi pun parmainan ani inda kisah kalau tekana gatah..


Bah... banyak macam sudah parmainan zaman kami kanak-kanak di Limbang dahulu. Zaman tahun 80an sampai 90an. Karang ani.. ada lakat lagi ka???

Thursday, April 3, 2008

Bestkah Limbang..?

Sarba sadikit gambar Limbang

Apa siok di Limbang? Batah kediaku mamikirkan, baru ani ku kajumpahan :-

  1. Kalau kan mangayau pusing-pusing (nya urang window shopping), sakajap mata nganya dapat dibuat. Kalau pakai kurita pusing bandar Limbang, inda kan sampai 5 minit, abis tia baliun. Jadi, kalau kan maliat bandar Limbang labih dari 10 minit atu, sudah kira cukup sudah tu. 
  2. Mambali minyak kurita panuh-panuh pun sabulan pun alum tantu kehabisan. Mana inda, tangki minyak kurita panuh, baliun Limbang inda sampai 10 min sehari. Dalam sehari pun ku rasa dalam 5 km paling jauh dijalani mangkali. Kalau kira 30 hari dalam sabulan, baru 150km. Setangki minyak tahan sampai 300 - 350km. Bah... inda bagarak tu minyak..!!! Baimat banar nyamu tu geng!!!
  3. Bajalan kesana-kemari, ada saja urang dikanal. Si anu rumah subalah, si anu ujung jalan, si anu sama sakulah, si anu bapa mama urang sekampung.. macam-macam eh. Kalau di Limbang ani ada kebarangkalian bajumpa urang yang sama 2-3 kali sehari.
  4. Kalau panggilan, mimang siok eh. Bakeriakan kanak-kanak sana-sini mengungkayahkan majlis panggilan. Ada yang manulong mangangkat krusi mija. Ada yang manulong mambuat kem.. ada jua yang datang kan maliat nganya. Tapi, apa-apa event pun, mimang mariah banar nyamu! Macam sekampung turun padang manulong.
  5. Pagi-pagi mambali lauk gulayan! Ani antara yang ku minat jua. Mulah Nini dulu malar tu, seawal 6.30am sudah tia turun ka bawah kan mangayuh basikal Unta nya. Kan ka kadai tah tu ya. Muleh pukul 9 lalu, mambawa lauk gulayan. Di Limbang mimang banyak macam rupa lauknya. Yang paling best, lauk kuasi sama tamban.
  6. Selagi damit, kalau kan ka Brunei, mulah Nini selalu mambawa kami naik perahunya ba-injin 20 kuda (kalau inda silap). Inda pulang laju, tapi antah barapa kali sudah kami ka Brunei mangaga Uwa di Sungai Kadayan manaiki perahu mulah Nini atu. Naik perahu inda lama dari Limbang. 45min sampai tia.
  7. Kalau di kampungku asal malam jumaat, ramai urang menyudakahkan segala kuih sama makanan lain ke surau. Tiap-tiap malam jumaat jua surau di kampung panuh dangan kanak-kanak. Bukan kan sumbayang, kan mangintu makan kuid sadakah urang. Masa kami damit dulu kami malagau urang yang datang malam jumaat atu "Urang Sumbayang Kuih"!! Ada lakat lagi ka???
  8. Musim kikek! Ani antara musim yang paling mariah. Asal musimnya, samua kanak-kanak, urang tua, bujang kawin pun ikut-ikutan main kikek ani. Ada yang ada balahan, ada jua yang main suka-suka. Aku selalu iski kan tedapat kikek ani. Saumur hidup ku, aku cuma ada 3 kikek nganya. Atupun kediaku kana marahi Mama hairang dari mana ulih usin mambali barang pakai mambuat kikek...
  9. Main basikal BMX. Dulu basikal cemiani andang macam "cult". Kira inda sah la kalau inda ada basikal BMX. Ka sakulah pakai basikal BMX, ke kadai pakai basikal BMX, kan bemain pun naik basikal BMX. Kediaku rasa zaman atu, di Limbang, basikal BMX lagi banyak di jeraya kalau dibandingkan kurita atau motosikal.
  10. Main bula di padang kampung. Anak-anak muda kampung ku atu sadang jua pangacau nya. Suka main bula sampai masuk waktu maghrib. Bukan batingal, tapi sangaja kan mangacau ketua kampung, Hj Supri (masa atu) yang kan masuk bang, manyuruh baranti main bula cakap pakai speaker surau sebalum bang. Bah... sekampung mandangar.. baru tah batampiaran balusir lari. Bila diingati, ketawa sorang-sorang ku.
Bah... anitah antara sapuloh benda yang bila ku ingati lagi, siok jua rupanya di Limbang ani. Bila sudah inda diam di Limbang, teringin jua kan hidup cara lama macam lagi dahulu. Simple.. tapi siok. Inda payah luan stress macam di bandar basar.

Wednesday, April 2, 2008

Aku Ada Kawan...

Ramai sudah jadi kawan-kawan aku. Ada yang aku ingat lakat lagi nama bisidorang, ada jua yang kelupahan. Bukan ambong, cuma inda pangingat kediaku ani sudah. Palupa mengkali. Tapi dalam banyak kawan-kawanku, kawan-kawanku sama belajar di Universiti yang banar-banar lakat ku ingat nama bisidorang (bukan nama banar, panggilan saja).

Masa ku mula belajar di Universiti dulu, antara yang mula-mula ku bekawan, Norm namanya. Badan bagak basar tinggi, muka macam Bosnia. Urang Marudi... pandai main gitar (walaupun satu string saja). Pandai belagu, mambuat lagu sama terer jadi urang pangingar (bising kedia ani). Urang ani tah yang mula-mula mengajar kediaku mengajar main gitar. Lakat lagi ku contact kedia ani sampai karang ani. Keraja di KL sudah tia. Selalu mambawa kediaku jamming di KL dulu. Katanya "hantam saja main!"... Macam tah ku merati main apa-apa.

Eddy... hmmm aku pun inda pandai kan start dari mana. Kedia ani antara manusia yang kalau bekurapak, semua benda normal jadi cali!!! Ada suatu ketika masa kami baru-baruan mangunjar di mana KLIA (baru siap), ayong pusing-pusing di Shah Alam mangunjar jeraya ke KLIA. Tapi kedidia ani dangan tiba-tiba madahkan.. "Bah, tu nah kapal terbang... apalagi, follow lagi, sure sampai KLIA punya!" Apalagi, kami pun pusing stereng, masuk gear kan manguyong bilun atu (inda lojik kan manguyong bilun). Last-last kami ketawa lakak-lakak sabab.. apahal kan manguyong bilun terabang... FUTILE ATTEMPT!

Jake... ani lagi satu! Muka macam Hasnol (penyanyi) tapi belagu pun sabuting pun inda pandai. Pandai main royal.. tapi kalau kalah... ready saja kana sipak terajang...!!!! Dalam saumur hidup ku, ada 2 kali nganya kedia ani marah. Sekali marah pasal kalah main Royal... sekali lagi pasal marah urang lain (aku pun inda tau apahal.. suka-suka nganya mengkali???)

Iswandy.. ani antara urang yang ku kenal paling lama. Buleh diibaratkan macam "ANU" dalam apa-apa situasi. Bermaksud, kalau ada masalah apa-apa pun, cakap saja semua pasal Is. Karang everything semua ok. Kedia ani adalah jelama paling cun kalau dikatakan macam "Scape-Goat". Jadi kalau rumah hangus ka... duit habis kaa... atau inda pegi kelas ka.. cakap saja semua pasal Is... everything will be OK after that.

Jazmi... adalah satu-satunya manusia paling palupa dalam dunia. Mana inda, buat spare key motosikal sampai 10 pun buleh hilang semua sabab lupa taruh di mana. Pegi keraja naik motosikal pun lupa pakai helmet walaupun sudah bejalan sampai 2KM dalam KL. Aneh.. tapi banar ni. Bukan setakat helmet.. kasut keraja pun buleh lupa. Turun keraja pakai selipar nganya. Kalau bisai inda jua dahal.. ani pakai selipar jepun macam pegi toilet. Keraja di Bank... bagi malu eh.... Ani tah antara manusia yang mana kalau parking motosikal di dalam bandar KL, buleh tinggalkan kunci atas motosikalnya sambil bejalan-bejalan inda perasaan tertinggal barang. Nasibnya baik saja.. kalau inda, sudah 50 kali mengkali motosikalnya kana curi.

Awie.. ani ustaz paling ku heran. Cakap arab macam ku kurapak Limbang. Tapi pakai seluar puntung baju sampang nganya jalan di Sungei Wang. Ani tah manusia yang senantiasa accident. Kalau diikutkan sejarahnya, kedia ani sudah accident hampir 5-6 kali pakai motosikal. Kabal mengkali!!! Nasih baik jua ku bekawan kedia ani, mun inda inda pass kali ku course bahasa arab ku ani masa di Universiti. Mana inda, urang lain yang ku minta ajar bahasa arab, di translate dalam bahasa Kelantan.. DUH!!! Lagi tah ku inda paham.. nasib baik ada Awie, dapat jua translate dalam bahasa melayu campur-campur Sarawak.

Garf..!!! Hahahaha, yang ani special breed. Kalau urang lain kan membuat biography pasal urang lain, inda akan sebagus macam kedia ani. Sebab kalau kedia becerita... ketani mendangar macam ketani dalam ceritanya jua. Anitah satu-satunya manusia yang ku tau, mandi lebih dari 1/2 jam. Kalau kan bawa kedia bejalan ke KL, lapas atu kedia madahkan kan mandi... bah, tidur tah dulu... sampat lagi tu.

Anis... ani pelawak ka apa kedia ani?? AKu pun inda tau. Tapi kedia ani tah yang banar-banar Pertama punya followers. Kalau kan bawa kedia ke KL.. jangan lupa ke Pertama.. The true PERTAMIS. Beli seluar jeans Lee (anti-fit) tapi bila pakai... fit jua jadi nya. Lampoh... inda kan nampak lihir sudah. Bangun dari katil pun inda tebuai.

Adeng... hmmm, kedia ani semua buleh! Bawa saja kemana-mana, semua buleh. Inda ada yang inda buleh. Kalau marah, macam kanak-kanak. Pengarasi jua sama penyamal. Tapi yang bagusnya, kalau pengambang.. kambang kampis tia hidungnya. Umur sudah tua.. tapi badannya karang ani macam urang darjah 5.

Apai... nama Apai... tapi bukannya bangsa lain. Urang melagau kedia macam atu. 3-4 tahun ku kenal kedia ani, baru tah ku tahu nama banarnya. Yang ani kan dipadahkan macam urang lain inda jua. Pakai seluar 3/4 panjangnya.. tapi basar. Baju lusuh... suka bejalan inda meliat kiri kanan. Aku pun inda kenal kedia ani sebelum masuk tahun 2 dalam universiti. Suka main game PSone masa dulu.. aku pun ikut-ikutan jua jadinya. Kedia ani suka buat benda yang urang lain inda buat.. atau inda berani urang buat. Sometimes.. inda masuk akal jua. Tapi kalau urang kenal kedia ani... kana akali jua mengkali ulehnya. Macam urang inda tau apa-apa.. tapi apa-apa saja di tau nya.. aku pun heran. Google-man mengkali??

Wak... Anitah manusia yang senantiasa betapok. Banyak urang inda kenal kedia ani sabab malar betapa main game saja. Putih kulitnya macam bepanau seluruh badan rupanya. Mana inda, main game 26 jam sehari, 1 jam keluar bilik pigi mandi. Atu pun malam. Pandai manggunting rambut... rambut ku selalu jua digunting nya.

Jani.. ani tah manusia paling pelik dan aneh. Last aku jumpa kedia ani tahun 2002. Katanya kedia keraja jadi polis. Office nya di subalah Putrajaya.... huh??? Subalah mana?? Bah atu dalam name card nya.. Aku rasa kedia ani ada masalah kurasa.

Apa-apahal pun, ramai lagi kawan-kawanku yang ku jumpa di Universiti ani. Apa yang best, dorang ani tah yang kami sama-sama belapar, makan, main Royal, main game.. sama lepak dan sama-sama inda bausin. Inda kisahlah apa kami buat masa atu, karang ani semua dorang ani ada hidup masing-masing. Ada yang kaya.. ada yang sama macam dulu. Tapi yang samanya, dorang ani tah yang sama-sama bahidup dangan aku dulu. Susah sanang.. semua sama-sama. Inda makan seminggu atu, kira sudah kebiasaan.... bukan macam kanak-kanak karang ani, usin kurang RM50 saja, sudah talipun rumah minta duit. Kami ada duit RM10 atu, kira buleh dikira KAYA RAYA.. berkongsi sama rata.. membali maggie ratah ramai-ramai!!! NASI?? Atu makanan urang kaya tu!!!

Nyaman Jua Straw Plastik Atu???

New Strait Times 29th Februari, 2008

Cerita ani cerita lama. Masa ku di KL dulu pun ada sudah cerita ani. Sampai karang ani alum dapat tau kesahihan cerita ani lagi. Semuanya gosip sama dangar cakap-cakap jelama lain nganya. Asalnya cerita ani datang pasal bawang gureng yang kana bungkus pakai urang bedagang kadai makan di KL.

Kata urang (antah siapa yang madahkan), bawang gureng yang kana pakai untuk menambah perisa masakan atu kana campuri sadikit straw-straw plastik. Inda banyak... tapi pakai menambahkan ketahanannya. Kata urang lagi, ada sabuah kilang mambuat dan mambungkus bawang gureng ani, banyak meng"order" straw baguni-guni. yang jadi kamusykilan, kenapanya straw banyak-banyak atu?

Atas sabab anitah dorang buat rumours madahkan bawang gureng yang kana bungkus atu ada campur sadikit straw plastik atu. Kan madahkan cerita atu banar atau inda, inda pulang ku tatulus tu lagi. Sababnya, urang yang madahkan atu pun dapat tau dari urang yang tau dari urang lain yang dapat tau dari urang lain yang madahkan dapat tau dari urang yang dorang pun inda tau dari mana asal usul cerita atu (inda masuk akal)??

Tapi, apa-apahal pun, aku bukan madahkan aku pecaya atau inda. Cuma ani sebagai perhatian urang lain supaya berjaga-jaga membali barang makanan kunyah-kunyahan ani. Lagi bagus bemasak di rumah saja. (Atleast dapat mamilih straw mana yang nyaman di makan... hahaha!!)

Babal Atau Pengarasi???

Jangan Letak Motosikal Di Sini!!

Aku rasa lah, mata pelajaran undang-undang jalanraya patut sudah kana ajari di sakulah lagi. Mana inda, banyak macam di jeraya ku liat ramai yang macam inda kan paduli lagi undang-undang jalan raya karang ani. Jangan tah di jeraya, arah parking kurita atau bukan arah parking pun kana hantami parking inda tantuan. Panyaluru mengkali!!

Banyak sudah ku jalani di Malaysia ani. Tapi di Kuching ani tah yang paling taruk ku rasa. Ada yang parking arah garisan kuning tia, parking sabuting kurita dalam petak dua buah kurita tia... dangan yang dalam gambar ani pun ada jua kan panyaluru.

Atas sabab-sabab ani tah ku rasa di Kuching ani paling ramai yang panyaluru inda kan paduli lagi undang-undang jeraya. Pulis sama JPJ pun kadang-kadang bukannya lurus jua. Ada yang pakai tali pinggang keledar.. tapi ramai yang inda. Mamutong arah double-line tia.. macam-macam lagi eh.

Jadi, barang siapa kan datang ke Kuching driving, beringat tah... kami pakai buku undang-undang jeraya jus lain.