Showing posts with label Cerita Mulah Angah. Show all posts
Showing posts with label Cerita Mulah Angah. Show all posts

Wednesday, October 29, 2008

Burung Kakak Tua

Selagi damit mendangarkan lagu ani, sampai karang ani. Tapi inda ada seorang pun pernah mendangar cerita yang siapa mencipta lagu ani sama bila lagu ani dibuat. Yang subanarnya, kediaku bukan apa, kediaku takajut masa mangunjar dalam internet, ku kajumpahan lagu ani di rekod zaman tahun 1974 di TORONTO, Kanada!! Glamer banar lagu ani sampai zaman 70an pun sudah kana rekodkan di luar negara... 

Semenjak kita kecil lagi kita dah dengar lama lagu ni, sampai sekarang. Tapi takde plak orang tahu siapa pencipta lagu ni dan bila pulak lagu ni dicipta. Yang sebenarnya, aku ni bukan ada apa pun, cuma aku terkejut masa browse internet tadi, aku terjupa lagu ni dan telah direkodkan semenjak zaman tahun 1974 di TORONTO, Kanada!! Glamor betul lagu ni sampai zaman 70an pun dah direkodkan di luar negara...

But that does not interest me at this juncture. Kediaku masih ingat lagi zaman ku damit balum sakulah, mulah Angah pernah masang piring hitam lagu Burung Kakak Tua ani. Piring hitam tu bro!! Katanya, lagu atu kedidia rekod masa mulah Angah lakat lagi di Toronto. Bah... lakat kanak-kanak nyamu, inda tah kan pandai picaya kurapak urang tetua. Banar inda kah??? Kali terakhir kediaku meliat piring hitam atu, awal 80an. Karang ani mana inda kah tujunya???

But that does not interest me at this juncture. Aku masih ingat lagi zaman masa kecik-kecik belum sekolah lagi, Allahyarham Pakcik aku pernah pasang piring hitam lagu Burung Kakak Tua ni. Piring hitam tu bro!! Dia cakap, lagu tu dia yang rekod masa dia kat Toronto. Oleh sebab aku masih hingusan, apa saja orang tua cakap, mesti tak nak percaya. Entah betul ke tidak??? Kali terakhir aku tengok piring hitam tu, awal tahun 80an. Mana entah pegi dah???


Bah, ani tah rekod piring hitam atu ku kajumpahan dalam blog orang Toronto, Kanada. Macam inda picaya saja ku. Ada banyak lagi lagu direkod dalamnya. Kalau inda silap, lagu Can-Malican pun ada. Cemanakah kan balurih lagi rekod ani???

Yang ni lah rekod piring hitam yang aku jumpa dalam blog mat salleh Toronto, Kanada. Macam tak percaya je. Ada banyak lagi lagu yang direkod. Kalau tak silap, lagu Can-Malican pun ada gak. Macamana ek nak dapat balik rekod ni???

PS:- Click here to hear the actual recording Burung Kakak Tua
        Performed by Mustapha Besar

Thursday, August 23, 2007

Lumba Karbau


Bagi kadiaku karbau ani bida buatannya,
Parut urang batian, batisnya buntak saja,
Balusir lidut matalih inda tah ada,
Lain tah kuda,
Bisai, laju dan marati tuan ampunya,
Tapi bila bajanuari,
Atau hari ibu bapa sakulah kami,
Banyak urang iski,
Inda talintas di kapalaku mangapa katani,
Balumba karbau bakali-kali.

Barapa hari sabalum balumba,
Kacuh urang basadia,
Mangunjar karbau baluai di paya,
Bakarih-karih maungkayahkannya,
Dari Madamit, Batu Danau, Ipai pun ada,
Tinggalkan kampung, tinggal karaja,
Indaku tau apakah pasalnya,
Lumba karbau jua dikalinga.


Waktu bamula karbau bajuntun,
Yang ampunya di dapan manuntun,
Menaiki karbau dari balakang,
Pegawai mambawa sabuting sanapang,
BOOOOM... bunyi guruh lapas timbakan,
Abak-abak atiku kan kapisan,
Takajut karbau katakutan,
Balusiran batampiaran,
Urang marista inda didangarkan,
Sanapang patah jangan digunakan.

Dua puluh ikung ikut bamula,
Lima ikung ka balakang tujunya,
Lima balas tinggal balawan,
Balum tantu mangabiskan,
Baliun padang sampai garisan,
Ujan pun turun mambarabak,
Padang basah mulai licak,
Manggurut karbau pijar-pijaran,
Manuju urang ramai badirian,
Kapala tunduk kan mangansung,
Tunggang-langgang manuju kampung,
Sab nyangku jangan diagut,
Lumba karbau mambari takut.



Karbau inda lagi mandangar,
Apa di dapan atu dilanggar,
Pagar rimpih tiang tacabut,
Urang luar kalang-kabut,
Kanak-kanak manungkal takut,
Panunggang palau paning lalat,
Inda tau apakan dibuat,
Ada tarajun tarus mengabab,
Marunggau lari macam diparap,
Yang memintal tiang bandera,
Ngingis badan inda dikira,
Karana ampir rumah sabalah,
Rumah Ka Kilong galagarnya randah,
Palis-palis mun manyabarang,
Karbau manyuruk nahas panunggang,
Sudah tau binatang babal,
Lumba karbau jangan dipajal.

Barapa ikung masih balumba,
Saikung jauh manang nampaknya,
Antah mangapa samana-mana,
Inda barusik marang panunggangnya,
Diacut, ditarik ikung inda beringsut,
Karbau balakang barinut-rinut,
Sampai ka ujung hadiah disambut,
Kan ada parambahan,
Inginkan laju barinut bajalan.

Dari jauh malakak katawa,
Urang maliat karbau baria,
Betumpuk-tumpuk abis basipah,
Kana ujan abis maluyah,
Saikung baranti sabalah,
Aing kaluar dakan disimbah,
Bukan ujan mambari basah,
Karbau bakamih balum tah sudah,
Sakali lagi ku bapadah,
Lumba karbau bukannya mudah.

Nukilan Allahyarham Datu Mustapha Besar

Biskal Baru Pak Salleh


Di Kampung Sekulah rumah kami di siring tambing,
Sanang tah kami bagalau, menyasah kain,
Marambat nanggalah, mengail lawang, mangambil aing,
Tapi ya titu,
Mun aing dalam, tanah pun lacah, uras basipah,
Membari garing kan turun ka bawah.

Di sabalah darat, Pak Salleh berumah,
Di subarang jaraya ada sakolah,
Sakalamin dengan Si Usin,
Si Jais anaknya, bininya Dayangku Jijah,
Anaknya damit namanya - antah.

Pak Salleh sudah lama manginci,
Kan membali biskal di kadai Kheng Lee,
Biskal laki-laki buatan Raleigh,
Bisai, tinggi balampung di dapan,
Batan di belakang untuk mambawa lauk gulaian.

Ganya balum cukup usin disimpan,
Tapaksa tah bekulimat bebulan-bulan,
Tapi barkat sabar orang tua,
Samakin banyak baloreh tah jua,
Sagalanya ditapok, dirahsia,
Kan menunjukkan bisidia, yang inda pacaya,
Kandila dapat jua katani bagaya.

Sampai harinya lapas subuh,
Anak Pak Salleh masih bakuruh,
Pak Salleh inda lagi sabar, gagaskan kaluar,
Saluar panjang, baju palanin batarikah cikar,
Rambut bakurul balumir minyak, bakilat-kilat,
Inda dapat di inggap lalat,
Dang Jijah hiran tarus batanya,
"Kita sanggaut kan ke mana?",
"Liat saja tah karang, udahku balik tunggu saja".

Pukol lapan Pak Salleh bakasut, duduk di bandul,
Sigupan di mulut takapol-kapol,
Jalan bagaya, limbai tangan, iski rupanya,
Asap sigupan samakin kuat di jaraya.

Anggaran dua jam, hajat pun sampai,
Siok rasanya kan malumpat mengalai,
Lidut-lidut Pak Salleh mengayuh biskal baru,
Disangaja supaya urang tau,
Di jambatan papan, Aji Mat Japar managurkan,
Tangah Buntak, Liau Napsi samua badirian,
Palak-palak di pantaran,
Mebiut bibir pun ada jua,
Sambil babisik "Sagai Nya".

Paranak Pak Salleh inda lagi tahan,
Kan meliat apa bawahan,
Mainan di tangan bapalantingan,
Madam belusir menguyung bapanya,
Masih lagi mengayuh bagaya.

Dipintal Si Usin "handle" di dapan,
Si Jais menyurung mamigang tan,
Makin tah laju biskal bajalan,
Pak Salleh ijab pijar-pijaran,
Biskal inda dapat ditahan.

Batu basar di sana-sini,
Tehantak biskal melambung tinggi,
Liok-liok tagili-gili,
Macam orang mauk kan badiri.

Takulipit di lupak biskal menyiring,
Parit basar saparuh karing,
Tarus manabak samua baguring,
Ampar kajang mangurising.

Kerasahan gagarnya di pohon pinang,
Anak sulangkir bakariakan disarang,
Batarabangan indungnya takut ditabang.

Menahan sakit di parit bakucah,
Baju palanin balumir kamah,
Saluar panjang bagunjai-gunjai abis badarah,
Sigupan gugur lalu patah.

Luka, salahau, bincut inda lagi sadar,
Urang bakarumun Pak Salleh awar,
Batiga membincang biskal kaluar,
Lampungnya pacah, brek pilai, roda tabaliut,
Tapaksa diusung barinut-rinut,
Sampai di rumah Dang Jijah takajut.

"Pikirku kita ke kadai",
"Rupanya di paya kita baluwai",
Pak Salleh diam, mengambil cukin bagantung di dawai,
Panas hati menuju ka sungai,
Si Usin, Si Jais balum mulih,
Takut nanti kana sambalih,
Sudah patang baru berani,
Ingsut-ingsut naik sarambi,
Semalaman inda betidur ta palak-palak,
Pak Salleh menganang biskalnya ancur habis larak.


Nukilan Allahyarham Datu Mustapha Besar